3 november 2012
Wakker
worden in een fraaie omgeving, en dat is Lamin.
De Lodge is door brand grotendeels verwoest en een belastingschuld van
2000000 Dalisi betekende het einde van een begrip in de omgeving De aapjes zijn
de mangroven ingevlucht bij gebrek aan aandacht en voedsel. Even zo triest voor
de locale bevolking van Lamin die een inkomen zagen wegvallen.
Wij gaan met
Fabu mee die brengt ons naar Serakunda om locale telefoon kaarten te kopen.
Zodat we
kunnen bellen en Interneten. Fabu’s neef
Fams zal ons rijden met zijn grote taxi, Fams kennen we van ons bezoek in 2004.
En jongen met de echte Gambia spirit,
wil wel werken maar wel wanneer het hem uitkomt. Wanneer je met die mentaliteit
geen problemen hebt kun je prima uit de
voeten in Gambia. Zo ook vandaag, Fams is er niet en de alternatieve taxi is te
klein voor 6 man. Niets aan te doen, lopen dus, is maar een half uur naar Lamin
en daar een kleine busjes pakken naar de stad. Een klein busje is ook hier een
echt klein busje. In Nederland busjes van van max. 9 personen inclusief
chauffeur. Hier is dat minmaal 9 personen zonder chauffeur, er passen dus met
wat moeite zeker14 man in, inclusief bagage. Feest wordt het wanneer er iemand
uit moet, een stoelendans van formaat. Het kantoor van de Telecom provider is
snel gevonden. paspoort laten zien, kaartje kopen even naar boven instaleren en
klaar, we kunnen bellen en mailen tegen lokaal tarief. In het volgepropte busje
weer terug naar Lamin. Wat een verschil met 8 jaar geleden, toen nog een
stoffige landweg nu een brede geasfalteerde hoofdweg. Met dank aan
Ballast-Nedam. Nog evenwat groenten
kopen onderweg is geen probleem. Gewoon zeggen dat je wil stoppen, uitstappen,
spullen kopen instappen en verder rijden, de overige inzittenden wachten
gelaten af.
Op de hoek
van Lamin stappen we uit en lopen weer het half uurtje terug naar de Lodge.
Fabu wil ons
meenemen vanavond naar de plaatselijke kroeg. dat lijkt ons een goed idee. maar
niet voor 8h pm eerst bijkomen en de internet kaarten instaleren op de pc . Heerlijk
even contact met het thuisfront. De internetkaart
instaleren blijk lastiger dan gedacht , morgen nog maar eens bellen. Ja, dat
kan al wel we hebben dus een Gambia telefoon nummer. In het volslagen duister
staan we op de steiger van Lamin Lodge. Nog een kleine wandeling van een half
uur dan zijn we bij de beloofde locale kroeg om te genieten van een of twee koude
bier flesje Jul brew. Veel volk is er niet, het wordt meer een gezellige Zeilen
Atlantische Toertocht deelnemers avondje. Als afsluiting nog een wandeling door
het duister terug naar de lodge, het
lijkt wel een dropping. Jammer dat er geen bitterballen of kaasplankje te
krijgen waren. Niet getreurd in Jajang Bureh staat een heuse Hollandse
vettebekken avond gepland op het achterdek van de Pooh. Patat met mayonaise, speciaal
of satésaus en ander vette dingen. Voor het zover is moeten we morgen eerst nog
wat mijltjes de rivier opvaren……
Vroeg
op……!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.