Wat gaat de tijd toch snel, ik weet nog goed dat we, mei 2004 in St Maarten liggen ons voorbereidend op de terugreis naar Nederland.
We waren net aangekomen van ons kleine rondje Atlantische oceaan.
In augustus 2004 vertrokken we als afsluiting van het project in het blad ZEILEN "De bouw van en 60 voet, voor de prijs van een 40 voet". Met mijn vrouw Hanneke, Channah 4 jaar en Nadieh van net 3 maanden.
Zeilden we via de tot dan toe gebruikelijke route naar het zuiden..
Via Porto Santo naar de Canarische eilanden.
Waar we het plan opvatten om naar Gambia te varen om de rivier op te varen tot aan Janjanburah .
Deze trip vormde een basis voor het artikel welke in ZEILEN nr 4 -2006 is gepubliceerd "Expeditie Gambia". Dit artikel inspireerde vele vertrekkers na ons om ook Gambia aan te doen.
Toen genietend van een rumpunch onder een palmboom.
Zeg Hennie, ik geloof dat…….. Yes we waren zwanger. Zeven maanden later kwam onze prachtige derde dochter thuis ter wereld.
We noemen haar Yentel, Megan. Yentel betekend "zachtmoedig" en Megan "dochter van de zee",
en dat is ze!!!
De dag verloopt zonder veel opwinding we verspelen wat vislijn, bakken broden en luieren de dag door en lezen veel.
Voor het eten bel ik via de Inmarsat satelliet telefoon Yente op om haar te feliciteren.
Goed om haar vrolijke stem te horen, ze verteld honderd uit van de vele mooie cadeaus die ze heeft gekregen. Wat een luxe om vanaf het midden van de oceaan met het thuisfront te bellen.
Mijn dag kan niet meer stuk.
Hoe anders is de avond de hele dag bouwde zich voorzichtig wat Cumuls op die in de avond uitgroeien tot heuse Cumuli Nimbus. Of zoals dat hier op de oceaan wordt genoemd Squals.
Onweer complexen die veel wind genereren en waar je plezier of last van kunt hebben.
Wij treffen beide, de eerste geeft ons vleugel we racen met 9kn+ in de goede richting.
De derde geeft onweer met links en recht van ons wat weerlicht.
Wanneer de bui ons raakt, ruimt de wind ineens met 80 graden en trekt aan naar 25kn +
We geven mee, ook al is dit niet in de goede richting, achter de bui krimpt de wind immers weer.
Maar valt eerst nog even terug naar 0 kn wind. We dobberen wat rond in de stromende regen.
Uiteindelijk starten we de motor voor een half uurtje en sturen de bui uit.
Ook goed voor de start accu, komt die ook weer eens een beetje op sterkte.
Hij loopt pas voor het eerst in ruim een week varen .
Na twee uur ontstaat een volgende CB een grotere dit keer.
Met behulp van radar meten we de omvang. Met een straal van ruim 15 mijl om ons heen voorspelt het niet veel goeds. Met een muur van regen en 30kn wind treft het ons.
We sturen wat met de bui mee, de boot snelheid loopt op tot ver over de 11kn .
We staan buiten in de striemende regen met de hand te sturen de automaat kan het al lang niet meer aan.
We zij wel blij met deze gratis zoet water douche. Het wordt te gek! De genua moet naar binnen, en net op dit moment hapert de roller en wil het klapperende zeil niet oprollen. In rollen, uitrollen na vier lukt het om het zeil te bergen. Doorweekt zoeken we de beschutting van Doghouse en puffen uit, stuurautomaat kan het weer aan nu de druk in het voorzeil weg is. Nu rustig wachten tot de bui overtrekt wat na ruim vier uur gebeurt.
Rust in de tent!!! Regen weg, geen geflits meer en de passaat wind rustig uit de goede richting.
Zo, wacht te kooi, beetje slapen dan maar.
Wat een dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.